O plantexamento da serie Os Perdedores está ben claro: trátase dunha obra de espionaxe e acción sen maiores pretensións. A tal efecto, establécense unha premisa típica (un grupo de renegados da CIA que busca vinganza) e uns personaxes estereotipados (o estratega, o xenio informático, o tirador, o conductor, a muller misteriosa, o traidor...) ó servizo dunha idea ben coñecida (a corrupción da axencia de intelixencia norteamericana). O resultado é un cómic intrascendente e de lectura doada, correctamente escrito e debuxado e que, malia iso, da a sensación de non aproveitar toda a súa potencialidade.
O guión deseñado por Andy Diggle axústase ós cánones do seu xénero, dosifica correctamente a información, proporciona a previsible dose de sorpresas imprevisibles e conclúe cunha invitación a seguir indagando no trasfondo da historia. Agora ben, desaproveita a que inicialmente se presenta como unha das súas mellores bazas: o misterioso personaxe feminino. O autor oculta deliberadamente o relativo á identidade, pasado e motivacións do personaxe de Aisha, ó tempo que espalla dúbidas acerca da súa lealdade o grupo. Pero lonxe de aproveitar esta subtrama, Diggle opta por deixala a un lado dende que comeza a acción ata que finaliza este primeiro arco, se cadra coa intención de seguila tratando máis adiante.
O debuxo de Jock, notablemente semellante ó estilo de Sean Phillips, encaixa perfectamente no estilo Vértigo, e cumple sen alardes pero con eficacia. Algo semellante pode dicirse do coloreado de Lee Loughridge.
Se mal non lembro, algún estudio de cine mercou xa os dereitos para levar esta obra ó celuloide. De levarse efectivamente a cabo, será sen dúbida outra adaptación prescindible dunha obra prescindible e que dará como resultado unha película prescindible.
Ningún comentario:
Publicar un comentario