Anecdotario persoal. Hai dous anos, de visita en Montreal, comprobei con certa sorpresa que se estaba a celebrar alí unha Feira do Cómic; apenas entrei na carpa atopei a un tipo só, sentado nunha mesa tras un carteliño no que podía lerse Lewis Trondheim. Saudeino, falei con el uns intres (foi moi amable comigo) e despois marchei sentíndome algo marciano: atravesar o Atlántico para atoparme “casualmente” cun autor francés en Canadá...
Coñecía entón a Trondheim principalmente por A mazmorra, serie na que a súa ollada humorística interaccionaba coa de Joann Sfar. Sendo dous autores con tanta personalidade o resultado era certamente peculiar e difería de As miñas circunstancias, obra autobiográfica que poderiamos considerar antecedente deste A maldición do paraguas. Naquela, Trondheim amosaba un sentido do humor cáustico e corrosivo, permanentemente inconformista anque sutil e brillante. A maldición... supón unha evolución cara un tono máis optimista anque conserve o seu alento irónico. Menos lineal na narración, a obra céntrase no anecdótico e ás veces nen sequera pretende resultar divertido, senón simplemente reflectir algún suceso cotián.
Dende o punto de vista gráfico, tanto a acertadísima utilización das cores coma a estructura de páxina (unha anécdota por páxina coas imaxes sen encadrar en viñetas) contrarrestan o estilo desleixado proprio do autor. O conxunto é unha obra de lectura agradecida, con momentos especialmente lúcidos e que se disfruta máis na medida en que o lector se vai afacendo ó orixinal sentido do humor do autor.
Ningún comentario:
Publicar un comentario