"Asistimos, así pues, a un fenómeno que excede el guiño casual o la adaptación literal. Hellboy se construye como un texto hipercodificado, un vastísimo collage que incorpora gran parte de las tradiciones que componen el género terrorífico. (...) Es difícil (o imposible) interpretar Hellboy como una obra que se refiera de alguna manera a lo que conocemos como realidad; por el contrario, es la ficción, concretamente la ficción terrorífica, sobre lo que Hellboy se vuelca, haciendo del género mismo su contenido esencial, esto es, tematizándolo."
Estes días, por causas que tampouco podo dicir que sexan alleas á miña vontade, teño pouco tempo para ler e menos aínda para escribir, polo que, para que este blog non perda un ritmo que xa é de seu bastante sincopado, recupero un artigo escrito para o especial sobre o xénero terrorífico da revista dixital Ábrete Libro: Hellboy o la tematización del terror.
Estes días, por causas que tampouco podo dicir que sexan alleas á miña vontade, teño pouco tempo para ler e menos aínda para escribir, polo que, para que este blog non perda un ritmo que xa é de seu bastante sincopado, recupero un artigo escrito para o especial sobre o xénero terrorífico da revista dixital Ábrete Libro: Hellboy o la tematización del terror.
5 comentarios:
Así que temos á she-sidekick a entrenar? :D
Pois si, tivemos que ampliar a sala de perigo e dende que está na casa o seu predecesor viu incrementada a súa superhabilidade para crear caos e desorde.
E vostede como sabe que a sidekick é she???
Dixéramo vostede! XD
Demasiadas cousas na cabeza para lembralo ou primeiros síntomas de desgaste neurolóxico? XD
Vou optar pola primeira XD
Publicar un comentario