Botando unha ollada atrás, un decátase ata que punto a evolución da serie do señor Jean viu determinada pola evolución do propio personaxe. Nos primeiros álbumes o protagonista era un escritor novo, con querencia por unha bohemia chic e aburguesada e non exactamente reacio, senón máis ben alleo, á idea de compromiso sentimental. Nestas primeiras historias, especialmente nas que compoñen o primeiro volume, o tono da serie estaba ainda, en boa medida, por definir. De aí en adiante foron perfilándose os rasgos que terminarían por caracterizar á serie, o proceso de maduración do personaxe e as resistencias e inseguridades deste, representadas habitualmente mediante imaxes oníricas, a imaxe distorsionada del mesmo que ven a ser o seu amigo Félix, a vida en parella, a paternidade…
Hora de facer balance é cronolóxicamente o sétimo volume da serie, o sexto que publica Norma. Dupuy e Berberian avanzan na liña marcada en entregas anteriores sen excesiva orixinalidade nos seus plantexamentos, pero sen desmerecer tampouco a amenidade á que nos teñen afeitos. É probable que os autores se concentren en buscar a identificación dos lectores de trinta anos e se absteñan de enfiar unha historia algo máis elaborada, como a viaxe de Jean a Portugal no tomo Noites en vela. De igual xeito, é indiscutible o grao de mestría gráfica que demostran ambos, tanto neste volume como nos anteriores. En definitiva, non sei se será unha debilidade persoal ou simplemente que encaixo no perfil de lector ó que se dirixen os autores, pero o feito é que nunca ata agora me decepcionou a lectura dun novo capítulo desta serie.
Ningún comentario:
Publicar un comentario