Next Men 3

Un grupo de rapaces con facultades extraordinarias foxe da sinistra corporación que os creou. Non me refiro aos Next Men de John Byrne senón a DNAgents, a cabeceira creada en 1983 por Mark Evanier e Will Meugneot. As semellanzas entre ambos títulos non rematan aí xa que, como Byrne, Evanier e Meugneot preferiron desenvolver o seu proxecto á marxe das grandes editoras norteamericanas (publicarían a súa obra en Eclipse Comics), co propósito de conservaren o copyright das súas creacións. Se aquela cabeceira é lembrada hoxe con certa nostalxia é, ademais de polos seus modestos achados, pola súa contribución ao proceso de construción dunha alternativa autorial ao cómic comercial norteamericano. Alternativa á que Byrne se sumaría anos máis tarde, nos primeiros 90, con Next Men.

Máis que unha inspiración directa, as semellanzas entre un e outro título indican que Byrne non foi excesivamente orixinal na súa proposta, senón que se limitou a combinar unha serie de tópicos narrativos habituais das distopías futuristas cos propios do tebeo superheroico. A mesma premisa inicial, na que un grupo de rapaces caen ao mundo real dende o contorno idílico ("o invernadoiro") no que foron criados, remite á expulsión de Adán e Eva do Paraíso, outro tropo narrativo que ten sido revisado en innumerables ocasións. As connotacións bíblicas do relato son aínda máis claras á altura deste terceiro tomo da serie (Norma, 2014), no que a os protagonistas deberán confrontar unha serie de problemas derivados da súa conduta sexual. Afeitos a unha sexualidade puramente gozosa e irresponsable, os protagonistas aprenderán que no mundo real o sexo trae consigo consecuencias non desexadas. A máis obvia, a fecundación, mais tamén a transmisión venérea do seu estigma, é dicir, da condición de criaturas extraordinarias mais tamén anómalas. Fóra do Edén, o pecado. O embarazo dunha das protagonistas e a transformación, por contaxio sexual, dunha humana nunha criatura superpoderosa (e fóra de control) centrarán as novas aventuras dos Next Men, que Byrne comezou a organizar en arcos argumentais de catro capítulos: Fe, Poder e Mentiras.

Como adoita acontecer cando se prolonga un argumento aparentemente concibido para ser breve, o relato comeza a dispersarse á altura deste terceiro volume. Os personaxes, probablemente a mellor baza de Byrne ata o momento, pasan a un segundo plano para darlle preferencia ás diversas peripecias que o autor foi tecendo. En primeiro lugar, unha reedición do ciclo de Fénix Escura (poder-corrupción-caída) cunha secundaria coma protagonista. Byrne aproveitaría este ciclo para introducir fugazmente a algúns personaxes que naqueles anos compartían liña editorial cos Next Men en Dark Horse: Hellboy, Concrete, Monkeyman & O'Brien. O seu papel sería puramente anecdótico. A narración iría in crescendo ata desembocar nun complot para asasinar o Presidente norteamericano, un dos viláns da serie, na que os Next Men se verán involucrados. O clímax virá acompañado dun twist final, unha revelación coherente e ben deseñada que devolve o título ao seu carril central antes de ser bruscamente interrompida. Como xa mencionamos, a continuación tardaría 15 anos en chegar, pero a presente edición de Norma reducirá ese oco a apenas uns meses.

Entradas relacionadas
Next Men 1
Next Men 2

Emma Ríos e José Domingo, entre os nominados aos Premios Eisner

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Moita ledicia nas redes sociais tras coñecerse que tanto Emma Ríos coma José Domingo (e tamén David Aja) están nominados aos prestixiosos Premios Eisner en diversas categorías. No caso de Emma Ríos, as nominacións (mellor debuxante e mellor portadista) non só recoñecen a versatilidade e constante evolución da artista arousana, senón que premian a súa aposta pola creación autorial, algo que non debería sorprender a ninguén que coñeza a traxectoria da debuxante antes da súa irrupción no mercado norteamericano. Especialmente merecida me parece a súa candidatura na categoría de mellor portadista, vista a beleza arroutada das súas cubertas para Pretty Deadly, aínda que terá que competir con artistas de talento contrastado coma Chris Samnee ou o propio David Aja. As restantes nominacións colleitadas por Pretty Deadly, incluída a da súa compañeira nesta viaxe, Kelly Sue DeConnick, coma mellor guionista, confirman o título coma un dos principais cómics mainstream de autor (parece unha contradición?) da tempada. Non é pouco.

 

Pola súa banda, Aventuras de un oficinista japonés dálle unha nova alegría a José Domingo, ao ser nominada a súa edición en inglés coma mellor obra internacional. Moi longo percorrido o deste peculiar traballo e unha demostración de que, ás veces, a imaxinación e a claridade de ideas son máis eficaces que as pretensións grandilocuentes.

 

Para difundir esta excelente noticia, escribín unha breve nota en Qadriños, que pode lerse aquí.

Esenciais ACDCómic - Segundo semestre de 2013

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ACDCómic vén de facer público o seu listado de títulos Esenciais correspondente ao segundo semestre de 2013. Coma no primeiro semestre, a selección inclúe 25 novidades e 5 clásicos, aos que se suman 5 títulos infantís de todo o ano. Deste xeito queda completa a proposta da Asociación de Críticos e Divulgadores de Cómic para todo o ano pasado, un total de 65 referencias que, a xuízo dos membros da mesma, merecen ser consideradas pola súa calidade. Toda escolma deste tipo é de seu obxectable, mais coido que o interese e tamén a variedade das obras elixidas está fóra de toda dúbida. Os Esenciais ACDCómic de 2013, aquí.

O Dublín de Joyce e máis alá

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Regreso ás Paisaxes de papel despois dunha ausencia probablemente demasiado longa e que foi debida a unha mestura de causas, a metade propias, a metade alleas. O destino elixido desta volta é Dublín, cidade que a BD nos amosa como fortemente vinculada a personaxes reais e feitos históricos. O punto de partida é o Dublín no que naceu e medrou o escritor James Joyce, do que Alfonso Zapico elaborou unha completa biografía en Dublinés e que ampliou cun traballo posterior de tipo documental, La ruta Joyce. Seguindo coa familia Joyce, rastrexamos as pegadas da cidade en La niña de sus ojos, un interesante estudio biográfico de Mary e Bryan Talbot que se centra na figura de Lucia, filla do escritor irlandés. Outro feito histórico, a visita do mariscal Tito a Londres en 1953, é a premisa da que parten Felipe Hernández Cava e Bartolomé Seguí para desenvolver Hágase el caos, un intenso thriller de espionaxe e conspiracións que tamén terá parada en Dublín. Finalmente, un dos iconos da BD, Corto Maltés, protagonizaría tamén unha breve aventura na capital irlandesa en 1916, cando ésta se atopaba en plena loita pola emancipación. Cómics e autores diversos cunha paisaxe coma factor común, esa é a vocación da columna. Velaí O Dublín de Joyce e máis alá.