Un ten unha acentuada tendencia a ilusionarse, especialmente no que ás lecturas atinxe. A pesares diso, poucas son as ocasións nas que a lectura dunha obra de banda deseñada me deixa tan satisfeito como tras rematar este célebre Louis Riel de Chester Brown.
Louis Riel é, como reza o seu título, a biografía do político canadiano que liderou a resistencia da provincia de Manitoba fronte a vontade asimilacionista do goberno de Canadá. Trátase, xa que logo, dunha historia na que a compoñente política ten un peso considerable. Agora ben, apenas se comeza a profundizar na personalidade do protagonista, resulta evidente que o atractivo da súa figura reside en elementos persoais só tanxencialmente vinculados á súa actividade pública. Así, canda o seu valor e carisma xurden axiña actitudes contradictorias ou cobardes, por non mencionar a súa ulterior condición de iluminado, compoñendo unha figura cuio atractivo literario xustifica de seu unha obra como a que nos ocupa.
Pero por riba do interese que suscita o personaxe, a obra é un auténtico portento de capacidade narrativa e gráfica, ainda que nunha primeira aproximación puidera parecer o contrario. Así, a súa considerable extensión non da unha idea da cantidade de acontecementos que se relatan. O ritmo narrativo pode semellar abrupto nun principio: os feitos sucédense sen apenas solución de continuidade, nunha cascada que pode chegar a resultar abrumadora. Sen embargo, esta solución narrativa non só se confirma como áxil e eficaz, senón que mesmo pode reivindicarse como a única viable unha vez que se contempla a cantidade de contidos que compoñen o relato.
Algo semellante pode dicirse da técnica gráfica de Brown. O seu debuxo pode parecer sinxelo, mesmo poden cuestionarse certas desproporcións anatómicas ou a opción por un esquema de páxina baseado nunha estructura repetitiva de seis cadriños por páxina (sen excepcións). Porén, nada do anterior destaca tanto como o seu sentido da narración, capaz de arrastrar ó lector pola páxina, e a cartesiana composición dos cadros. Brown convirte en virtudes as súas limitacións, completando un brillante manual de técnica narrativa, unha obra de primeira liña editada moi dignamente por La Cúpula.
