Anónimo

Alan Moore demostrou con Supreme que é posible contar magníficas historias de Superman sen Superman. Sen entrarmos en comparacións, cómpre loar a falta de complexos de Kike Benlloch e Pedro Villarejo que, tendo unha historia de Superman que contar, decidiron obviar calquera impedimento e simplemente facelo. Anónimo (autoeditado, 2012) non é un cómic DC. Por que debería selo se Superman non sae nel? Modestamente editado polos propios autores e cunha tiraxe reducida, o relato parte da afianzada iconografía do Home de Aceiro para coller despois un suxerente desvío na mellor tradición dos What if? ou mesmo dos Elseworlds de DC, expoñendo facetas do personaxe que dende unha visión ortodoxa do mesmo resultan inapreciables. O caudal de información que todo lector manexa a priori permítelle a Benlloch aforrar en esforzos narrativos que resultarían redundantes, artellando un relato mínimo, cuxa economía atopa unha correspondencia perfecta na sinxeleza gráfica de Villarejo. O resultado é unha intelixente fábula sobre personaxes superpoderosos que ten na súa deliberada pequenez boa parte do seu encanto.