A edición en formato integral de Las aventuras de Luther Arkwright de Bryan Talbot confirma a vixencia dun dos títulos máis representativos e influentes do cómic británico dos anos 80.
Nos anos 80 tivo lugar en Gran Bretaña a eclosión dunha xeración de autores que co paso dos anos deixaría unha fonda pegada no mundo do cómic. Nun mercado dominado polas revistas de aventura e ciencia ficción comezaron deixar mostras do seu talento artistas coma Alan Davis, Alan Moore ou Grant Morrison. Tamén Bryan Talbot, que entre 1978 e 1982 comezou a publicar Las aventuras de Luther Arkwright en revistas coma a escocesa Near Myths ou a inglesa pssst!. O sucesivo peche de ambas cabeceiras deixou a saga inconclusa pero non esquecida. O pulo dos lectores, que reclamaban a súa continuación, e a teimosía do seu autor, que cría firmemente na súa obra, fixeron posible a súa volta en 1987, xa baixo a súa propia cabeceira, e a súa conclusión dous anos máis tarde. Dende entón o título foi traducido a numerosos idiomas e vén sendo reeditado periodicamente, o que confirma a súa posición destacada na evolución do cómic británico do século pasado.
Talbot imaxina en Las aventuras de Luther Arkwright un mundo no que os Puritanos, descendentes de Oliver Cromwell, e os monárquicos Realistas se disputan o poder en Gran Bretaña, mentres potencias europeas coma Prusia ou a Rusia Imperial entran no xogo de alianzas para tirar proveito político. O autor inglés elabora un arrevesado pastiche no que os fitos fundacionais do nacionalismo británico se mesturan coa mitoloxía nórdica, o misticismo oriental e o delirio cósmico para artellar unha reflexión sobre as esencias británicas, a súa historia e o lugar que ocupa no mundo. Malia o seu aparatoso envoltorio de ciencia ficción, a obra serve de vehículo para unha clara impugnación do conservadorismo moral e do totalitarismo político, algo que dificilmente pode separarse do feito de ter coincidido a súa aparición co ascenso do thatcherismo. Sen chegar a ancorarse na realidade do momento, Talbot foi quen de denunciar a involución reaccionaria que estaba a experimentar a sociedade británica nos primeiros 80, algo no que reincidirían títulos coetáneos e posteriores coma Judge Dredd, V de Vendetta ou Marshal Law.
Mais o interese de Las aventuras de Luther Arwright vai máis aló da súa interpretación en clave sociopolítica. A complexidade narrativa da obra unida á ambición do seu discurso formal fálanos dun autor ansioso por sobordar calquera convención e explorar todas as posibilidades expresivas do cómic como medio. Talbot experimenta cos tempos narrativos, fragmenta o relato e establece saltos no tempo, mestura os códigos gráficos do cómic comercial cos do underground, recorre ao collage e outras técnicas visuais grandilocuentes, prefigurando un estilo narrativo que posteriormente caracterizaría a autores da popularidade de Grant Morrison ou Alan Moore. O resultado é un texto deliberadamente denso aínda que intelixible, un traballo esixente que se dirixe a un lector pouco acomodaticio. Talbot aspiraba a atraer cara o cómic ao mesmo público que lía a Michael Moorcock ou admiraba as películas de Nicolas Roeg, autores ambos cuxa influenza no proceso de elaboración deste título ten sido recoñecida polo seu autor. Polo seu espírito experimental e contestatario, pola súa procura dun novo perfil de lector e pola precisión con que adiantou algunhas das tendencias creativas máis celebradas dos anos seguintes, Las aventuras de Luther Arkwright ocupa un lugar destacado no cómic británico do pasado século, polo que debemos celebrar a súa recuperación en formato integral e nunha edición que permite gozar da obra en todas as súas dimensións.
Ningún comentario:
Publicar un comentario