mércores, outubro 01, 2008

Criminal: Lawless



Non parece que o propósito de Ed Brubaker e Sean Phillips coa súa serie Criminal sexa o de revisar ou homenaxear o xénero negro, senón máis ben o de explorar a súa viabilidade. A historia que preside esta nova entrega da cabeceira, Criminal: Lawless (Panini, 2008), ao igual que a precedente, presenta todos os tópicos do hard boiled norteamericano e invita ao seu consumo literal, sen reviravoltas irónicas nen chiscadelas referenciais. Brubaker constrúe a súa narración a partires duns alicerces noir que en ningún momento se someten a revisión ou cuestionamento senón que, pola contra, son desenvolvidos con previsible fidelidade ao modelo canonizado pola literatura, o cinema e, máis recentemente, por outras obras en banda deseñada. A obra é, xa que logo, un exercicio de xénero no mellor sentido da expresión. Brubaker, lonxe de quedarse na pura retórica, expón o seu discurso axeitándose ás coordenadas do xénero negro, tecendo, coa complicidade dun Sean Phillips soberbio e unha acertada coloración de Val Staples, unha historia tan fascinante coma predecible.

A vontade de Brubaker de penetrar nas posibilidades do xénero vese confirmada polos restantes contidos deste volume, ata tres artigos nos que autores diversos (Steven Grant, Mark Rahner e o propio Bru) se ocupan de diversas manifestacións do mesmo: o cinema dos 70, a Blaxploitation ou o Hong Kong cinema. Contrasta, por certo, co interese destes textos, un prescindible limiar de Frank Miller que non pasa de ser un feixe de loubanzas en tono peliculeiro.

Orabén, confeso que entre o purismo noir de Criminal e a hibridación de xéneros doutras obras de Brubaker (Gotham Central, Sleeper), prefiro estas últimas. O fatalismo, a poética do perdedor, o encanto do tipo duro, de non rebaixárense debidamente, terminan pedindo a gritos unha revisión paródica.

Entradas relacionadas – Criminal
Criminal: Covarde

Entradas relacionadas – Ed Brubaker
Sleeper: O longo camiño a casa

Ningún comentario: